(…) Medytacja jest odkrywaniem wewnętrznego punktu spokoju, który jest jak wskazówka kompasu prowadząca nas we właściwym kierunku we właściwym czasie. Wielu ludzi dokonuje dziś wyboru, aby stawać się spokojnymi i stałymi w oceanie gorączkowych, głośnych działań. Gdy to jest osiągnięte, wtedy ta cicha działalność umysłu jest jak tlen umożliwiający zarówno oddychanie jak i zrozumienie i wzbogacenie życia. Oczywiście, działanie jest konieczne, ekspresja w danym czasie, relacjach z innymi i w rolach, które gramy. Jednak, gdy czasami nie zatrzymamy się i nie weźmiemy oddechu ciszy, wtedy umysł zaczyna dusić się, myśli pędzą jak pociągi w formie pocisków, a mózg czuje się jak gotowany pod ciśnieniem. Emocje wybuchają i reagują jak wulkany, oczy „stają kołkiem“ od gór informacji, a głowa czuje się jak kolejka górska. To jest stres. Umysł potrzebuje zaczerpnąć powietrza, pozostawić dżunglę presji, terminów i prędkości oraz zwolnić i znaleźć wewnętrzny punkt spokoju.
Możemy ująć medytację w ośmiu etapach:
1. Powracanie
Medytacja jest techniką powracania do swoich oryginalnych właściwości, to znaczy do spokoju, czystości, błogości i mądrości. Możemy to zrobić tylko wtedy, gdy skierujemy swoje myśli do swojego wnętrza.
Zaczynam odnajdować swoją oryginalną siłę dzięki gromadzeniu energii swojego umysłu. Dzięki skoncentrowanym myślom skupiam się na spotkaniu z prawdziwym sobą.
2. Odprężanie się, relaksowanie się
W medytacji umysł odłącza się od myślenia o rzeczach zewnętrznych i łączy się z tym, co jest wewnątrz nas. W ten sposób jest możliwe otrzymanie pozytywnego strumienia wewnętrznej oryginalnej siły: cichego źródła energii. Jednak, na początku będzie trudno odłączyć liczne wtyczki przywiązania, prędkości, zmartwień, bycia zajętym itd. To zabiera trochę wysiłku.
Zaczynam się odprężać, gdy łączę się z „punktem źródłowym“ swojej energii, który znajduje się w środku czoła; odsuwam się umysłem od wielu napięć i żądań zewnętrznego świata.
3. Przypominanie sobie
Gdy umysł odpręża się i delikatnie koncentruje na „punkcie źródłowym“ energii spokoju, wówczas zaczynamy pamiętać swoją duchową tożsamość. Ludzie zapomnieli, kim naprawdę są i z tego powodu stracili rozeznanie w życiu, a więc często odbierają życie jako nudne, nużące lub puste.
W ciszy, podążam ku swojemu wnętrzu. Zaczynam pamiętać to, o czym zapomniałem: jestem duchową istotą, źródłowym punktem pozytywnej energii. Mój duch jest rzeczywisty!
4. Uwalnianie się
Gdy przypominamy sobie zapomnianą rzeczywistość dotyczącą siebie jako duchowej istoty i zaczynamy doświadczać swojego wewnętrznego źródła spokoju, uwalniamy się od negatywności w umyśle: bezużytecznego myślenia i myśli pełnych wątpliwości, od lęku i od zmartwień – trzech wielkich smoków, które stale dominują nad naszymi umysłami.
Gdy zaczynam panować nad swoim umysłem, uwalniam się od zmartwień, które okaleczają moje zaufanie do siebie, moją pewność siebie; uwalniam się od lęku, który porywa moją odwagę i uwalniam się od wątpliwości, które ośmieszają każdą próbę sprowadzenia z powrotem do mojego życia nadziei.
5. Uczenie się na nowo
Gdy stajemy się wolni, zaczynamy szanować siebie i uczyć się na nowo, jakie jest znaczenie swojej wartości, swojego życia i istnienia w wielkiej sztuce życia. Ujawniają się zapomniane prawdy i zaczyna się nowa edukacja na temat siebie.
Mogę zrozumieć wieczność i duchowość. Czuję, jak wyłania się moje prawdziwe człowieczeństwo.
6. Odkrywanie na nowo
Gdy uczymy się na nowo, odkrywamy swoje duchowe wartości i zasoby oraz uwalniamy je tam, gdzie zawsze były. Decydujemy się na używanie tych wrodzonych prawd, które są fundamentem lepszej jakości życia.
Jestem pozytywną istotą, która ma cel i coś unikalnego do zaoferowania życiu.
7. Odbudowywanie
Gdy zaczynamy używać duchowych prawd, jest odbudowywana nasza oryginalna siła i właściwości. Jest to przejście do świadomości, która pozwala pewności siebie i poczuciu własnej wartości stać się naturalnym sposobem bycia.
Cenię siebie jako istotę pełną spokoju i miłości. Wiem, że mam wszystkie wewnętrzne właściwości potrzebne do odniesienia zwycięstwa nad wszystkimi wyzwaniami życia.
8. Doładowywanie
Skok świadomości, który następuje, gdy łączymy się z wewnętrznym, duchowym sobą, jest potężną metodą na ładowanie energią ludzkiego umysłu. Jest to odczuwane jako głęboka cisza, która wpływa do naszych myśli, a następnie ma to odzwierciedlenie w naszych słowach i czynach. Wówczas otwiera się świat widziany na nowo, w którym istnieje bycie panem siebie i akceptacja życia takim, jakim ono jest.
Mam wewnętrzną siłę, aby pozostawić ocenianie, niezadowolenie, niecierpliwość i zastępuję negatywne energie bardziej pozytywną perspektywą.
Anthony Strano, Wschodnia myśl dla zachodniego umysłu.
(fragment I rozdziału)