JAK ŻYĆ ETYCZNIE
Joachim Golo Pilz

rozmawia Tomasz Nakonieczny

W jaki sposób zaczęła się Pańska współpraca z Uniwersytetem Brahma Kumaris?

► Joachim Golo Pilz: W latach 80. by­łem mocno zainteresowany rozwojem duchowym. W 1984 r. zacząłem uczęsz­czać na darmowe kursy medytacji, or­ganizowane przez Centrum Brahma Kumaris we Frankfurcie. Rok później wyjechałem po raz pierwszy do Indii. To, co tam zobaczyłem wywarło na mnie ogromne wrażenie. Bieda, wa­runki, w jakich ludzie muszą żyć, proble­my z dostępem do energii, jak również degradacja środowiska naturalnego – to wszystko spowodowało, że zacząłem szukać rozwiązań, jakiegoś pomysłu, aby pomóc społeczeństwu Indii.
Pomyślałem o założeniu instytucji zajmującej się energiami odnawialnymi. Zaczęliśmy od małych projektów, które rozrastały się wraz z naszymi doświad­czeniami. Pierwszym naszym projek­tem były urządzenia podgrzewające za pomocą energii słonecznej wodę, którą potem wykorzystuje się do gotowania posiłków.
Obecnie budujemy elektrownię, któ­ra będzie wykorzystywać promienie słoneczne w celu podgrzewania wody, aby powstałą parę wodną użyć do po­ruszania turbin i w ten sposób produko­wać elektryczność. Projekt jest wspiera­ny przez Ministerstwo Nowych Energii Odnawialnych przy rządzie indyjskim oraz przez niemieckie Ministerstwo Ochrony Środowiska i Bezpieczeństwa Jądrowego.

Niektórzy ludzie zarzucają alterna­tywnym technologiom produkują­cym prąd, takim jak elektrownie wiatrowe i słoneczne, że w po­równaniu z konwencjonalnymi elektrowniami w przeliczeniu na jednostkę produkowanej energii są materiałochłonne i kosztowne.

► Jeśli weźmiemy pod uwagę koszty bu­dowy takich obiektów, jak elektrownie cieplne i jądrowe, koszty utrzymania, a potem koszty rozbiórki, utylizacji odpadów radioaktywnych, koszty ze­wnętrzne spowodowane pogorszeniem zdrowia ludności na skutek zapylenia, niszczenia budynków przez kwaśne deszcze, to są one ogromne. Ponadto trzeba również wziąć pod uwagę fakt, że wydobycie paliw kopalnych, choćby węgla, jest w wielu krajach dotowane.

W porównaniu z tym wszystkim kosz­ty budowy i eksploatacji oraz koszty zewnętrzne korzystania z alternatyw­nych źródeł energii są relatywnie niskie. Koszty ogniw fotowoltanicznych syste­matycznie spadają w ciągu ostatnich trzech lat obniżyły się o 70%.

Czy Uniwersytet Brahma Kumaris korzysta z tradycyjnej starożytnej wiedzy ludów zamieszkujących Indie, aby połączyć ją z nowoczesną nauką?

► Korzystamy z tradycyjnej filozofii In­dii, która proponuje podejście oparte na odpowiedzialności za świat, szacunek wobec ludzi i środowiska. Rozwój ener­getyki odnawialnej bardzo pasuje do tej filozofii. Natomiast w Indiach wciąż istnieją starożytne technologie i metody gospodarowania, np. w rolnictwie, przy­gotowaniu posiłków czy budownictwie.

Czy Uniwersytet korzysta z dorob­ku Indii w zakresie rolnictwa?

► My nie zajmujemy się rolnictwem, żyw­ność kupujemy. Na terenie Uniwersytetu przebywa 20 tys. osób. Nie bylibyśmy w stanie wyprodukować dla wszystkich żywności. Tradycyjne rolnictwo istnie­je także w Polsce, ale tak jak tutaj, tak i w Indiach (gdzie żyją prawie 2 mld ludzi), nie byłoby w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb żywnościowych. No­woczesne rolnictwo zaś zużywa ogrom­ne ilości energii. Problem, który przede wszystkim trzeba rozwiązać, to dostęp do taniej energii.

My wspieramy okolicznych rolników, inspirujemy ich. Staramy się uczyć lu­dzi, jak żyć etycznie, prowadzić życie w łączności z Bogiem. Budujemy mosty w społeczeństwie w kierunku samozarządzania, holistycznego podejścia do zdrowia. Wspieramy program Yogic Agriculture – projekt badawczy skiero­wany do 400 rolników w Indiach. W ra­mach projektu prowadzone są badania, w jaki sposób praktyki medytacyjne sto­sowane przez rolników prowadzących gospodarstwa ekologiczne wpływają na wzrost roślin uprawnych. Dzięki medy­tacjom zmienia się też nastawienie rol­ników do samych siebie – przestają np. palić papierosy, pić alkohol, zmniejsza się liczba samobójstw.

Czym jest dla Pana dzikie życie?

►  Pięknem i wolnością.

Dziękuję za rozmowę.
Tomasz Nakonieczny – Miesięcznik  Dzikie Życie – wrzesień 2013 (9/231)